ពេល​វេលាកាន់​តែ​ខើច ​ហើយ​ជីវិត​ក៏​ខ្លី​ដែរ​

បទអត្ថាធិប្បាយ ដោយ ឆាយ សុផល

នយោបាយ​រវើរ​វាយ ​អន្ទះ​សា​ ព្យាបាទ​ ក្រហល់​ក្រហាយ ស្លឈាម ​ចង់​តែ​វាយ​បំបាក់​គូប្រជែង​ភ្លាមៗឲ្យ​ដូច​ខ្យល់ក​ន្រ្តាក់​ នាំ​ឲ្យ​អន្តរធាន​ទាំង​ខ្លួន​ឯងផង​ និង​អ្នក​គាំទ្រផង។
​ការចរ​ចា​ជម្លោះមា​ន​ពីរ​ប្រភេទ៖
​១. ចរចា​ក្នុង​ជម្លោះ​ប្រដាប់​អាវុធ ​ដែល​ភាគី​ទាំង​ពី​របន្ត​ប្រយុទ្ធ​ដណ្តើម​យក​ទី​តាំង​មក​កាន់​កាប់​ឲ្យ​បាន​ច្រើន​ទៅ​​តាម​​ការ​​ដែល​អា​​ច​​ធ្វើ​បា​ន​ ​ដើម្បី​​​យក​​​ប្រៀប​​​លើ​​គូ​​​ជម្លោះ​​​ក្នុងការចរចា តែ​​ក៏​​ទាម​ទា​​រ​​ឲ្យ​​មាន ​​Cease​ fire ​​(បទ​ឈប់​​បាញ់គ្នា)​ ​ដែរ​ មុន​ចរចា។​
២. ចរចាក្នុងជម្លោះនយោបាយមនសិការ ឬសង្រ្គាមពាក្សសម្តី គឺផ្ទុយពីប្រភេទទី១ ដែលទាមទារឲ្យភាគីទាំងពីរបិទគម្របមាត់មួយរយៈ ដើម្បីឲ្យស្ងប់អារម្មណ៍ និងបានត្រជាក់ចិត្ត មុន​ចូល​តុចរ​ចា។​
ប៉ុន្តែនៅកម្ពុជា ស្ថានភាពគឺស្ថិតក្នុងប្រភេទទី២ តែបែរជាភាគីម្ខាងប្រកាន់យកប្រភេទទី១ផង និងទី២ផង ពោលគឺមិនប្រាកដនិយម ព្រោះថា ខណៈ​កូនចៅ​សុំ​ចរចា ​មេនៅតែបន្តវ៉ៃមិនសំចៃមាត់។ នេះមិនខុសពីយកសាំងទៅចាក់លើភ្នក់ភ្លើងដែលជិតនឹងរលត់ទៅហើយនោះទេ ឬថា ទៅដកពុកមាត់ខ្លាដែលកំពុងដេក ឬក៏អាចថាម្យ៉ាងទៀត យកដុំថ្មទៅគប់សម្បុកឱម៉ាល់!

ជំហរ​បែប​នេះ គឺមួយជីវិតពិតជាមិនអាចដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលបានឡើយ ហើយក៏អាចនាំទុក្ខទោសដល់មន្រ្តីថ្នាក់ក្រោម និងអ្នកគាំទ្រដែរ។ គិតថាខ្លួនមហាឆ្លាត និងពូកែ តែនៅតែល្ងង់ដោយភ្លេចពាក្យខ្មែរថា “ក្តៅ​ស៊ី​រាក់ ត្រជាក់ស៊ីជ្រៅ”។
តើការយកឈ្នះសត្រូវនយោបាយគឺមានតែការរិះគន់ ការទម្លាក់កំហុស និងការវាយប្រហារមិនដាក់មាត់តែប៉ុណ្ណឹងទេអី? ឬមួយក៏យកលំនាំតាមលោក ត្រាំ និង​លោកស្រី ហ៊ីលឡារី? បើយកបែបនេះ នោះ គឺ​ខុសធំ​ហើយ ព្រោះ ត្រាំ និង ហ៊ីលឡារី មិនមែនស្ថិតក្នុងការចរចាទេ តែជាការឃោសនាដណ្តើមសន្លឹកឆ្នោត។

ល្មមដូរឥរិយាបទខ្លួនឯងខ្លះហើយ មុនខ្លួនចង់ដូរអ្វីៗផ្សេងពីនេះ។ សូមពិចារណាឡើងវិញ ពេលវេលាកាន់តែខើច ឯជីវិតក៏នៅមិនវែងដែរ៕

Related Articles

Back to top button
Close
Close