គ្រោះរាំងស្ងួតប្រវត្តិសាស្ត្រកំពុងគំរាមប្រជាជនឥណ្ឌារាប់លាននាក់
ប្រទេសឥណ្ឌាកំពុងធ្លាក់ក្នុង ការគំរាមកំហែងនៃគ្រោះរាំងស្ងួត ជាប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ប្រជាជនរាប់លាននាក់ រស់នៅភាគខាងលិចប្រទេស កំពុងតែស្ថិតនៅក្រោមការគំរាមកំហែងនៃគ្រោះរាំងស្ងួត បន្ទាប់ពីពុំបានទទួលទឹកភ្លៀងគ្រប់គ្រាន់ សំរាប់កិច្ចការស្រែចំការ ក្នុងរដូវភ្លៀងពីររដូវកន្លងមក។ គួររំលឹកថា ប្រជាជនឥណ្ឌាភាគច្រើនរស់នៅដោយពឹងផ្អែក លើរបរកសិកម្ម។
នៅប្រទេសឥណ្ឌា គ្រោះរាំងស្ងួតកំពុងតែគំរាមកំហែងប្រជាជនរាប់លាននាក់ ដែលរស់នៅភាគខាងលិចប្រទេស បន្ទាប់ពីពុំមានភ្លៀងធ្លាក់គ្រប់គ្រាន់ សំរាប់កិច្ចការស្រែចំការ ក្នុងរដូវភ្លៀងពីររដូវកន្លងមក។។ កម្រិតទឹកដែលមាននៅក្នុងអាងនៅពេលនេះ មានតិចបំផុត។ ឡានកាំម្ញ៉ុងដឹកទឹក ២០០០ គ្រឿង តែងតែបើកបរទៅមកដើម្បីផ្តល់ទឹកដល់ភូមិប្រហែលជាមួយម៉ឺនភូមិដែលកំពុងតែរងគ្រោះ។
យោងតាមលោក Christopher Moses ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងមន្ទីរពេទ្យមនុស្សធម៌មួយកន្លែងក្នុង តំបន់រងគ្រោះរាំងស្ងួត ប្រជាជនគ្មានអ្វីបរិភោគនោះឡើយ ក្រៅតែពីម្ហូបដែលនៅសេសសល់ក្នុងផ្ទះ ហើយជំងឺនានាដែលបង្កដោយបញ្ហាទឹកនេះ បានកំពុងតែកើនឡើង។
ប្រសិនបើគ្មានទឹកគ្រប់គ្រាន់នោះទេ មន្ទីរពេទ្យមនុស្សធម៌នេះនឹងអាចបិទទ្វារ។
យោងតាមរដ្ឋាភិបាលក្នុងរដ្ឋ Maharashtra ស្ថានភាពអាសន្នបង្កដោយគ្រោះរាំងស្ងួត មានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរជាងកាលពីឆ្នាំ ១៩៧២ ទៅទៀត។ គួររំលឹកថា គ្រោះរាំងស្ងួតឆ្នាំ ១៩៧២ ជាគ្រោះរាំងស្ងួតធ្ងន់ធ្ងរបំផុតសំរាប់ឥណ្ឌា ព្រោះថាកាលណោះ ការខ្វះទឹកប្រើប្រាស់ក្នុងកសិកម្ម បានបំផ្លាញដំណាំធញ្ញជាតិអស់ច្រើនលើសលុប ធ្វើអោយតំលៃគ្រឿងបរិភាគកើនខ្ពស់ក្នុងស្រុក។ រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌា បានបង្កើនការនាំចូលខ្ពស់ ដើម្បីស្រោចស្រង់ស្ថាន ភាពនេះ។
គួររំលឹកថា ប្រជាជនឥណ្ឌាភាគច្រើនរស់នៅដោយពឹងផ្អែក លើរបរកសិកម្ម។ ដីពីរភាគដែលប្រើសំរាប់ធ្វើស្រែចំការ ពឹងផ្អែកទាំងស្រុងលើទឹកភ្លៀង។ ប៉ុន្តែស្រែចំការពុំបានទទួលទឹកសោះឡើយ។ កាលពីឆ្នាំមុន មេឃពុំបានផ្តល់ភ្លៀងគ្រប់គ្រាន់ និងទាន់ពេលវេលាសំរាប់ប្រជាកសិករឥណ្ឌា។
ទន្ទឹមនឹងគ្រោះរាំងស្ងួតនេះ អ្នកវិភាគក៏បានសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើអំពើពុករលួយក្នុងប្រទេស។ អ្នកការិយាធិបតេយ្យត្រូវនានា តែងតែទទួលការចោទប្រកាន់ថា យកថវិកាជាតិទៅបំរើអោយគំរោងការដែលមិនផ្តល់ជាលទ្ធផលអ្វី សោះឡើយ ។ លើសពីនេះ គ្រោះរាំងស្ងួត បានបង្ហាញអោយឃើញពីអប្រសិទ្ធភាពការងារ គ្រប់គ្រងក្នុងប្រទេស ក្នុងការរៀបចំប្រើប្រាស់ទឹកភ្លៀង និងការស្តុកទឹក។ ដីស្រែជាច្រើនពុំមានបញ្ចូលទឹកគ្រប់គ្រាន់ ដែលផ្ទុយទៅវិញរដ្ឋាភិបាលបានចំណាយទឹកប្រាក់រាប់ពាន់លានដុល្លារ សំរាប់កិច្ចការនេះ៕ ដោយ ព្រំ សឿន សូលីណា (RFI)
